طراحی لباس کشی و شلوار بادکنکی
از جالب‌ترین بخش های طراحی لباس ارائه‌ی مجموعه و طرح های پایانی دانشجویان رشته‌ی طراحی لباس است که همیشه در آن‌ها خلاقیت های خاص و منحصربفرد به چشم می‌خورد. در این مقاله راجع به دو پروژه‌ی پایانی طراح لباس از دو هنرمند در ژاپن و لندن و جزئیات کار آنان می‌خوانیم.
طراح ژاپنی Rie Sakamoto کش های پلاستیکی را جایگزین پارچه در طراحی جدید لباس کرد. او این لباس‌ها را به عنوان بخشی از پروژه‌ی دانشگاه هنر tama در توکیو انجام داد. این مجموعه شامل لباس هایی است که ۱۰۰٪ آن اساخته شده از کش های پلاستیکی است.
هدف او از طراحی این مجموعه رساندن مفهوم زیبایی در وسایل معمولی و پیش‌پا افتاده است. او برای این مجموعه پیراهن بلند و کتی را طراحی کرد تا نشان دهد وسایل ساده‌ای که هر روز از آن‌ها استفاده می‌کنیم، ممکن است در طراحی و ساخت وسایل معاصر نادیده گرفته بشوند اما در هنر معاصر می‌توان از آن‌ها به عنوان مواد اولیه‌ی فوق العاده استفاده کرد.
او برای نگهداشتن کش های پلاستیکی کنار یکدیگر و ساخت لباس از تکنیک بافت کاموا به صورت ساده استفاده کرده بود.
او در ابتدا تعدادی کش را با روش های متفاوت به یکدیگر بافته و وصل کرده بود و پس از اتمام قطعه، آن را در معرض نور خورشید نگهداشته بود. در آن زمان بود که متوجه بافت نرم، قابلیت انعطاف پذیری زیاد، ظریف و رنگ زیبای آبنباتی آن شد. سپس او تصمیم به بافت آن‌ها به یکدیگر و ساخت لباس گرفت.
او پس از بافت لباس به این نتیجه رسید که برخلاف استفاده‌ی گسترده‌ی مردم از این ماده به عنوان یک کالای بی‌کیفیت، این کش‌ها خاصیتی دارند که در دید اول متوجه آن نمی‌شویم. طبق گفته‌ی او بافت این کش‌ها به یکدیگر امکان ساخت یک لباس کاملا خاص و باکیفیت را دارد.
طبق گفته‌ی او قابلیت انعطاف‌پذیری کش‌ها باعث می‌شود تا آنان در بدن و سایز های متفاوت کاملا اندازه باشند و خوب بنظر برسند.
او برای ساخت این مجموعه نزدیک به ۶ ماه زمان گذاشته است و لباس های آن به عنوان بخشی از نمایشگاه فارغ‌التحصیلی گروهی در توکیو به نمایش گذاشته شد.
البته به عقیده‌ی او این لباس به دلیل استفاده از پلاستیک زیاد مناسب برای پوشش روزمره و در مقدار انبوه نیستند اما استفاده از آن به عنوان یک ماده‌ی اولیه برای هنر معاصر بسیار جذاب و جالب بوده است. او می‌گوید این تجربه باعث شد تا نسبت به مواردی که به صورت روزانه با آن‌ها روبرو می‌شویم دید جدیدی پیدا کند و موارد بیشتری را در پروژه های آینده به کار ببرد.
طراح لباس مردانه Harikrishnan برای مجموعه فارغ التحصیلی خود در کالج مد لندن کت های اسپرت را با شلوارهای لاتکس بلند و بادی طراحی کرد تا بتواند حالت اغراق آمیزی از استایل را طراحی کند. این شلوار های بادی از ۳۰ قسمت متفاوت لاتکس تشکیل شده‌اند که به رنگ های سفید، قرمز و سبز طراحی شده اند. این شلوارها در قسمت کمر چسبان هستند و در قسمت ران‌ها می‌توان با باد شدن تا دو برابر حجم پاها را پر کنند و دوباره در قسمت مچ پا ها چسبان بشوند و حالت مخروطی به لباس بدهند. این شلوارها از طریق یک دریچه‌ی ۷ میلی‌متری در پایین آن باد می‌شوند.
او درباره‌ی ایده‌ی این شلوار توضیح داد: من زمانی که با سگم بازی می کردم این ایده را پیدا کردم و شروع به فکر کردن درباره‌ی دیده شدن بدنم از طرف سگم کردم و فکر اینکه آیا سگم من را مثل جسم درون دستم یک جسم بدون سر و یک تکه می‌بیند ذهنم را بسیار مشغول کرد و پس از آن شروع به فکر کردن راجع به چگونگی اغراق آمیز بودن اشیاء در بدن انسان‌ها کردم.
من برای ساخت این ایده نیاز داشتم تا بافت، رنگ و الگوی این لباس را طراحی و آماده سازی کنم. یکی از بهترین موارد برای استفاده در این طرح لاتکس بود. لاتکس‌ها کاملا انعطاف پذیر هستند و با باد و بزرگ شدن کاملا حالت اغراق‌آمیز پیدا می‌کنند.
او در این باره توضیح داد: من برای ساخت این شلوارها به صورت ۳بعدی و نهایی، در ابتدا الگو های کوچکی درست کردم و بعد تکه های لاتکس را برش دادم و در نهایت آن‌ها را به یکدیگر متصل کردم. ساخت این الگو و شکل با پارچه و از راه های معمولی امکان پذیر نبود.
او برای قیمت بالاتنه‌ی استایل کت های معمولی را طراحی کرده بود و در برخی از طراحی‌ها، تاپ هایی با استفاده از مهره های چوبی به چشم می‌خورد.
او برای ساخت این مهره های چوبی به مدت یک ماه در هند زندگی کرد و از صنعتگران آن منطقه نحوه‌ی ساخت این مهره‌ها به نام Channapatna را آموخته بود.
او ادامه داد: این پروژه درباره‌ی تضاد‌ها، دیدگاه‌ها، مواد و راه های متفاوت است. مهره های چوبی و لاتکس برای استفاده بسیار دور از ذهن بنظر می‌رسند و هیچکسی انتظار دیده شدن این دو قطعه با یکدیگر را ندارد. به خصوص که از این مهره های جوبی عمدتا در ساخت اسباب بازی و موارد مشابه استفاده می‌شود و من با استفاده‌ی آن‌ها با یکدیگر می‌خواستم یک محصول متناسب با فروش در بازار لباس های لوکس یا لاکچری عرضه کنم. من در دنیای مد و فشن تصویر و مواد یکسان زیادی می‌بینم. من می‌خواهم تصویر و لباس هایی جدید طراحی کنم که به دور از ذهن باشند و برای افرادی که آن‌ها را می‌بینند سوال ایجاد کنند.